Dziś po raz drugi w historii mojej strony pojawia się w ramach cyklu muzyka na niedzielę utwór w języku rosyjskim (poprzednio była to Светлана Рерих – Ладошки).
Tym razem postanowiłem podzielić się z Wami jednym z najpopularniejszych utworów Władimira Wysockiego (Владимир Семёнович Высоцкий), który nosi tytuł Konie (Кони) lub Konie narowiste.
Tym razem akurat nawet nie musiałem szukać długo natchnienia na wybór niedzielnej piosenki. Pomogli mi w tym dwaj znajomi blogerzy – w środę Hołek umieścił utwór Konie narowiste w wykonaniu Mirosława Czyżykiewicza, a już dzień później w ramach riposty ten sam utwór w wykonaniu Maryli Rodowicz umieścił Michał Grzesiczak SQ7JZI. W związku z tym ja postanowiłem poszukać i udostępnić Wam oryginał – tak dla porównania!
Co ciekawe w dzieciństwie bardzo często słuchałem „z musu” rosyjskiej muzyki i bardzo mi się nie podobała, wręcz mnie drażniła… Okazuje się jednak, że chyba po prostu do wszystkiego trzeba dorosnąć, bo ostatnio (od kilku lat) zauważam u siebie coraz większe zainteresowanie również tym przejawem kultury naszych sąsiadów…
Zapraszam do posłuchania:
Tradycyjnie dla lubiących pośpiewać:
Кони, Владимир Семёнович Высоцкий
Вдоль обрыва, по-над пропастью, по самому краю
Я коней своих нагайкою стегаю, – погоняю, –
Что-то воздуху мне мало, ветер пью, туман глотаю,
Чую, с гибельным восторгом – пропадаю, пропадаю!
Чуть помедленнее, кони, чуть помедленнее!
Вы тугую не слушайте плеть!
Но что-то кони мне попались привередливые,
И дожить не успел, мне допеть не успеть!
Я коней напою,
Я куплет допою,-
Хоть немного еще постою на краю!…
Сгину я, меня пушинкой ураган сметет с ладони,
И в санях меня галопом повлекут по снегу утром.
Вы на шаг неторопливый перейдите, мои кони!
Хоть немного, но продлите путь к последнему приюту!
Чуть помедленнее, кони, чуть помедленнее!
Не указчики вам кнут и плеть.
Но что-то кони мне попались привередливые,
И дожить я не смог, мне допеть не успеть.
Я коней напою,
Я куплет допою,-
Хоть немного еще постою на краю!…
Мы успели – в гости к богу не бывает опозданий.
Так что ж там ангелы поют такими злыми голосами?
Или это колокольчик весь зашелся от рыданий,
Или я кричу коням, чтоб не несли так быстро сани?
Чуть помедленнее кони, чуть помедленнее!
Умоляю вас вскачь не лететь!
Но что-то кони мне достались привередливые,
Коль дожить не успел, так хотя бы допеть!
Я коней напою,
Я куплет допою,-
Хоть мгновенье еще постою на краю!…
